De weg van verlossing door Jona’s ondergaan verkregen

Gelezen in: De Saambinder
Datum: 23-9-2021
Auteur: ds. C.A. van Dieren

‘Toen riepen zij tot den HEERE en zeiden: Och HEERE, laat ons toch niet vergaan om dezes mans ziel, en leg geen onschuldig bloed op ons; want Gij, HEERE, hebt gedaan gelijk als het U heeft behaagd. En zij namen Jona op en wierpen hem in de zee. Toen stond de zee stil van haar verbolgenheid. Dies vreesden de mannen den HEERE met grote vreze; en zij slachtten den HEERE slachtoffer en beloofden geloften. Jona 1 : 14-16

Bijbelstudie Jona (7)

Jona heeft kort en bondig de ene weg tot behoud van de zeelieden gepreekt. Hebben ze het Evangelie aangegrepen? Pakken ze Jona op en werpen ze hem overboord? Nee, ze roeien uit alle macht, ‘doch zij konden niet’.

Slechts één ding blijft over en dat is dat ze met Jona moeten vergaan. ‘Toen riepen ze tot den HEERE en zeiden: Och HEERE, laat ons toch niet vergaat om dezes mans ziel’.

Ootmoedig smeken ze of de Heere hen niet schuldig stelt aan de dood van de profeet. Het loopt vast bij die heidenen. Ze zijn bang om Jona overboord te werpen, maar ze kunnen ook niet zonder het offer van Jona behouden worden. Daarom buigen ze onder Gods wil. Ze mogen aan de zijde van God vallen. De Heere zou de heidenen in ons land ook heden nog in de weg van de storm kunnen doen buigen voor Hem! Hij is dezelfde almachtige God!

Gewillig overgegeven

Jona moet overboord. Wat zouden wij tegengesparteld hebben! Jona geeft zich echter gewillig over. Hij ziet niet anders dan kolkende golven. Van een vis weet hij niet af. Nee, hij zal de dood ingaan en de last van de ongerechtigheid meenemen. Zo alleen kan de hitte van Gods gramschap geblust worden. Zo wordt Jona gevonnist! Ziet u dat de zeelieden veel eerder verlost hadden kunnen zijn? God was gewillig, Jona was gewillig, maar de zeelieden moesten ervoor ingewonnen worden.

Christus is veel gewilliger om te zaligen en te redden dan dat wij gewillig zijn om gezaligd te worden. Dan gebeurt er iets wat de zeelieden nog nooit gezien hebben. Onmiddellijk staat de zee stil van haar verbolgenheid. Het wijst ons op de meerdere Jona Die Zich in de dood overgaf. Toen stilde God de gramschap voor de uitverkoren Kerk. Dat wordt ons allen zonder onderscheid met bevel van bekering en geloof gepreekt.

Licht over de storm

Na de storm is het stil geworden. Dan vrezen de mannen op het schip voor de derde keer. Eerst was het voor de werken van God in de natuur, daarna voor de werken van God in het leven van Jona en nu vrezen ze vanwege de werken van God in hun eigen leven. Dan krijgen ze licht over de storm, over Jona’s onderwijs, over het welbehagen van God en dat eindigt in het slachten van een offer.  Waarschijnlijk hebben ze dat niet aan boord gedaan. Wat zullen ze verwonderd gekeken hebben naar het dier, dat de dood ingaat. Zo is ook Jona voor hen ondergegaan. Onder de indruk doen ze de Heere geloften. Voortaan zullen ze voor deze God leven. Vraagt u of het zaligmakend geweest is? Dat zal de eeuwigheid openbaren. Vele malen sprak de Heere tot ons en waar bleef u ermee?