Het is ontroerend, wanneer wij de liefde Gods in Christus horen golven in een mensenhart en het is ontroerend wanneer wij mensen horen getuigen van het Licht des levens.
Dit is een vrucht van de verkondiging van de opgestane Christus, om van dat Licht te getuigen in de schaduwen des doods. Waar is dit Licht doorbrak, daar zij God geprezen!
Wat is een mens? Hij is duisternis en heeft de duisternis liever dan het licht, en weigert tevoorschijn te komen, omdat zijn werken boos zijn. Het is een ontzaglijk groot wonder wanneer dat licht ons bestraalt en het meebrengt de Christus in Zijn verzoening en in Zijn opstanding! Zijt gij in Hem gezet? Blijft dan in Hem. Want ui u is er toch geen vrucht. Alleen wie in Christus blijft, die draagt veel vrucht. Het is de grote strijd, niet alleen om tot de genade te komen, maar ook om bij de genade te blijven. Wandelt dan in dit licht en getuigt van dit licht. Of zijt gij in uw duisternis gebleven en haat gij op welke wijze dan ook, dit licht, dat tot u komt in de prediking? Dan heb ik u ernstig te waarschuwen en te zeggen: Ontwaakt gij die slaapt en sta op uit de doden en Christus zal over u lichten! Dat is de grote begeerte van Christus. Nochtans, zegt Paulus, zijn wij Gode en goede geur in degenen, die behouden worden en in degenen, die verloren gaan. Voor genen, zegt hij, is het Evangelie een reuke des levens ten leven en voor dezen een doodslucht ten dode. Onbegrijpelijk en onbeschrijfelijk, dat Christus een doodsgeur zou zijn. Dat ligt aan de verblindende werking van de god dezer eeuw waardoor wij oren hebben en niet horen, ogen en niet zien en het hart van een volk en van een kerk dik wordt onder het oordeel Gods. Dit is misschien een laatste waarschuwing. Het is nog niet definitief. De zaak is nog open in de prediking van het Evangelie. Het is misschien wel de laatste keer dat gij het hoort. O, wordt toch wakker, gij die slaapt aan de rand van de eeuwige duisternis, die misschien zóveel hebt, behalve de Zaligmaker, opdat gij hoort.
Agrippa maakte een zeer galante zijsprong. Hij had zijn complimenten klaar. Wij kunnen het Evangelie dood kritiseren en dood complimenteren. Agrippa hoorde tot dit laatste soort. Maar door deze zijsprong ging het Woord Gods aan hem voorbij. Daarom zegt de Schrift: Zo gij Zijn stem dan heden hoort, verhardt u niet, maar laat u leiden.
De alleen wijze God, onze Zaligmaker, zij heerlijkheid en majesteit, kracht en macht beide nu en in alle eeuwigheid’.