Op een dag dat we aan het evangeliseren waren, kreeg ik les van een atheïst. We kregen op een respectvolle manier een gesprek. Dat gebeurt niet zo vaak met een atheïst. Hij zei: ‘Jullie als christenen zijn altijd bezig met de dingen na het leven. Maar waarom verdiepen jullie je niet in de dingen vóór het leven? Waar was je voor je geboorte? Dat weet je toch niet? Nou, zo is het ook na dit leven. Dat weet je niet en moet je gewoon afwachten. Het blijft een verrassing voor mij wat er komt na dit leven. Maar ik geloof dat het met de dood uit en afgelopen is. Maar, dat is net als bij jullie, ik weet het niet zeker. Ik geloof het’.
Ik vroeg: ‘Meneer, gelooft u dat de Bijbel waar is?’
Hij zei: ‘Er staan waardevolle dingen in, maar er staat ook veel in waar niets van klopt’.
‘Meneer, hoe komt het dat de Bijbel het meest gelezen boek op aarde is en al een paar duizend jaar rond gaat op deze wereld? Er zijn altijd veel mensen die hem weg willen hebben, maar toch is hij er nog. Is dat niet vreemd?’, vroeg ik.
‘Nee hoor’, zei hij. ‘Dat is ook met de Koran en andere religieuze boeken’.
‘Maar stel je nu eens voor dat ik gelijk heb en de Bijbel is waar en God bestaat wel. Als u dan sterft en u komt voor Gods rechterstoel en Hij vraagt u: waarom heb je nooit naar Mij gezocht, wat is dan uw antwoord?’
‘Dan zal ik tegen Hem zeggen: ik ben zonder U geboren en opgevoed. Ik wist niet beter en voelde me er goed bij. Ik heb het leven als heel waardevol ervaren en alle mensen gegeven wat ze van mij verwachtten. Altijd gezorgd voor de mensen om me heen die hulp nodig hadden. En meneer, u zegt dat God liefde is, waarom zou Hij me dan verloren laten gaan alleen omdat ik niet in dat Boek geloof? En dan de christenen van wie ik weet dat ze er maar op los leven, zouden zij behouden worden omdat ze naar de kerk gaan en in dat Boek geloven? Dan zou die God van jou nog oneerlijk zijn ook’.
Enzovoort. Deze man dacht best veel over deze dingen na, zo zei hij, maar hij geloofde niet dat hij echt slecht was. Hoewel hij toegaf dat hij verkeerde dingen deed, maar dat doet iedereen. En deze man deed zijn best om zo goed mogelijk te leven, maar hij had de Heere Jezus niet nodig. Hij voelde zich niet slecht, waarvoor dan Jezus? Hij groette vriendelijk en bedankte voor het gesprek. En ik dacht: arme man! Wat is het toch een wonder als we mogen zien dat we verloren liggen en ons dan mogen heen wenden naar de Zaligmaker der wereld om behouden te worden.
Toch een les voor ons, zelfs deze man had veel onoprechtheid gezien bij christenen. De grote vraag is dan: wat zien de mensen aan ons?